Μια βούρκα με GPS

Πέντε ολόκληρους μήνες προσπαθούσε ο Ιορδάνης Ιορδάνους από το Τσέρι να εξασφαλίσει μια κυπριακή παραδοσιακή «βούρκα του βοσκού». Μάταια όμως. Σήμερα που οι βοσκοί συνοδεύουν τα κοπάδια με τα τζιπάκια και βρίσκουν τους βοσκότοπους με τα GPS είναι πιο προσιτές οι παγωνιέρες. Η βούρκα με το ξεροκόμματο και τις ελιές τις τσακιστές είναι εξοπλισμός μιας άλλης εποχής. «Καταραμένη τεχνολογία»...

Ο Ιορδάνης καμαρώνει την βούρκα του.

Όμως ο Ιορδάνης, λάτρης του κυνηγιού, εμμένει παραδοσιακά. Καμιά νέα τεχνολογία δεν μπορεί να αντικαταστήσει την παράδοση. Που να βρει όμως μια αληθινή παραδοσιακή βούρκα τη σημερινή εποχή; Αφού προσπάθησε με τον παραδοσιακό τρόπο και δεν τα κατάφερε, αποφάσισε να αξιοποιήσει την τεχνολογία. Αφού στο ίντερνετ μπορείς να βρεις οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς, είναι δυνατόν να μην υπάρχει μια «βούρκα του βοσκού»;

Αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει μήνες ολόκληρους με τον παραδοσιακό τρόπο, το εντόπισε σε μερικά δευτερόλεπτα στο διαδίκτυο. Η μηχανή αναζήτησης τον πέτασε σε τρία δευτερόλεπτα από το Τσέρι στο Φοινί (www.phinivillage.com). Στην ιστοσελίδα της κοινότητας παρακολούθησε δια-δραστικά τον συγχωριανό μας Νεόφυτο Νεοφύτου να κατασκευάζει στις μέρες μας την «Βούρκα του Βοσκού». Βρήκε το τηλέφωνο του, επικοινώνησε μαζί του, αλλά... καλύτερα να μην τον έβρισκε. «Φίλε μου δεν έχω δέρματα για Βούρκα αυτή τη στιγμή... δεν υπάρχει βυρσοδεψείο για την επεξεργασία τους και υπάρχει πρόβλημα. Μακάρι να μπορούσα να βρω δέρμα και ευχαρίστως να σε εξυπηρετήσω».

Ο Νεόφυτος ασχολείται ερασιτεχνικά με την κατασκευή «βούρκας του Βοσκού» επιδεικνύοντας την παραδοσιακή αυτή τέχνη στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της κοινότητας Φοινιού. Φανατικός κυνηγός ο ίδιος ασχολείται περιστασιακά με τις βούρκες στον ελεύθερο του χρόνο, για χρήση από τον ίδιο και τους κυνηγούς φίλους του.

Ο Ιορδάνους, από τη στιγμή που εντόπισε τον Νεόφυτο δεν τα έβαλε κάτω, επικοινώνησε ξανά και ξανά μαζί του και τον παρακάλεσε να τον βοηθήσει να αποκτήσει την αγαπημένη του Βούρκα. Τελικά, ο Νεόφυτος αφού βρήκε δέρμα συναίνεσε να τον εξυπηρετήσει. Το δέρμα ήταν μικρό και η βούρκα δεν θα ήταν πολύ μεγάλη. Όμως ο Ιορδάνης την ήθελε έστω και λίγο μικρή.

Τελικά, την περασμένη εβδομάδα, μια μικρή, αλλά για τον ίδιο τεράστια σε αξία βούρκα του βοσκού ταξίδεψε από το Φοινί στη Λευκωσία και παραδόθηκε, επιτέλους, στον Ιρορδάνη. Ευλογημένη τελικά η τεχνολογία, βοηθάει στη διατήρηση της παράδοσης, όταν οι άνθρωποι οι ίδιοι θέλουν να διατηρήσουν την επαφή τους με αυτήν.

Διατήρηση της παράδοσης δεν σημαίνει πρωτόγονος τρόπος ζωής. Δεν χρειάζεται να πάει ο Ιορδάνης στο κυνήγι με ξεροκόμματο και ελιές τσακιστές μόνο. Μπορεί κάλλιστα να βάλει στη βούρκα και μια συσκευή GPS, για να μη χαθεί στο δρόμο του...